De mooie moordenares - 1988 opgevoerd
Een blijspel in 4 bedrijven van Jim Keulemans.
Wie is Ingrid? Ingrid is het meest charmante verkoopstertje van heel de stad. Ze is onlangs uitgeroepen tot "miss Charme". Dat heeft ze geweten, Ingrid! Alle mannen verdringen zich om bij haar te kunnen kopen en op straat is ze ook al niet veilig, iedereen wil een glimp van haar opvangen. Maar Ingrid is niet alleen het charmantste verkoopstertje van heel de stad, ze is ook het meest spontane en wij kunnen ook gerust zeggen het meest naieve vrouwtje van heel de stad. Zo heeft zij vandaag tijdens een wandelingetje in de middagpauze een leuk revolvertje zien liggen. Ingrid was er meteen verliefd op en stapte naar binnen. En de man achter de toonbank was zo onthutst door haar charme, dat hij het haar verkocht heeft zonder verder ergens naar te vragen. Ingrid is als een kind zo blij met haar revolvertje. Wie weet hoe het haar nog eens te pas kan komen als de mannen op straat wat al te opdringerig worden. Maar haar man is razend. Hij wil onmiddellijk het ding de deur uit. Ingrid peinst er niet over, het past veel te lekker in haar handtasje. En diezelfde avond staat zij er nog op, dat haar man buiten met haar gaat oefenen. Maar diezelfde avond gebeurt er ook iets heel vreemds. Ingrid wordt min of meer door de Dolitie van haar bed gelicht. Haar man ligt buiten dodelijk getroffen door een kogel. Wat is er gebeurd? Ingrid vertelt het verhaal van haar revolver en van haar oefeningen hiermee tegen middernachtelijk uur. Voor de politie is de zaak duidelijk. Ingrid wordt gearresteerd. Maar de stad komt in opstand. "Ons charmante verkoopstertje kan onmogelijk een moordenares zijn", roept de stad. En nu gebeuren de wildste en onzinnigste dingen. De officier van Justitie kan alleen nog maar in vermomming over straat. Zijn vrouw ontkomt ternauwernood aan een bomaanslaq. De kranten smullen en maken grote oplagen. Iedereen vliegt mekaar in de haren en men houdt protestmarsen. Ingrid gaat in honger stakinq, de stad houdt zijn adem in. Totdat.. nee, de rest vertellen wij niet. We willen alleen nog maar onthullen, dat het allemachtig- aardig geschreven is en dat de dialogen om te smullen zijn.