Een avondvullende blijspel van Tom Taggert, naar een novelle van Oscar Wilde.

De jonge lord Canterville verhuurt zijn 16de eeuws voorvaderlijk kasteel voor vier maanden aan de rijke Amerikaanse fabrikant Hiram Oris, die er met zijn vrouw Lucretia en zijn drie dochters, waarbij een 16-jarige tweeling, van de landelijke rust wil genieten. Doch daar komt niet veel van, omdat het familiespook, dat alleen op zaterdagen placht te verschijnen, nu ook op andere dagen actief wordt. Het is de geest van sir Simon, die zijn vrouw Eleonora vermoord heeft omdat zij geen plumpudding kon maken. Ook de buurman, lord Archibald, die in rechte lijn van Eleonora afstamt, komt in actie, doch het is hem zichtbaar te doen om Otis’ oudste dochter, Virginia. Lucretia moedigt hem welbewust aan, begerig naar een adellijke titel voor haar dochter. Virginia is de enige, die het spook ernstig neemt. Zij voert lange gesprekken met de veronderstelde sir Simon en moet niets hebben van “Archie”. Zij probeert sir Simon te beschermen tegen de listen en lagen, die haar zusjes hem leggen met de bedoeling hem als bedrieger te ontmaskeren. Zij haalt hem over om ook eens in modern kostuum te verschijnen, maar zij ziet lord Canterville, die door Otis telegrafisch ontboden is omdat hij meer dan genoeg heeft van het verwaarloosde kasteel, aan voor sir Simon in hedendaagse dracht. Lord Canterville amuseert zich met de mystificatie en houdt haar vol, zodat zich tussen hun beiden een liefdes-idylle ontwikkelt. Als er allerlei geheim-0zinnigheden plaatsvinden, wordt een politie-inspecteur ontboden, die het zijne bijdraagt tot de algemene consternatie. Zijn optreden bewerkt de ontdekking van het skelet van sir Simon, waarmede het spook dus van de baan is, zodat Virginia zich met lord Canterville tevreden moet stellen. Dat doet zij van harte en zij krijgt grif de toestemming van haar ouders om zich met hem te verloven.